Je wilt zo graag, maar het lukt niet...
Je valt weer terug in hetzelfde gedrag.
Je wilt wel anders, maar 'anders' is ook angstig.

Been there... done that!
In deze nieuwsbrief laat ik je zien, waar ik achter kwam als het gaat om waarom we terugvallen in oude denkpatronen en gedragingen.  

Het bewustzijn! 
     Zoals je mij hoogstwaarschijnlijk vaker hebt horen zeggen 'Alles start met bewustzijn!' Ik heb het hier over het gehele bewustzijn, dus inclusief de onbewuste processen die voor maarliefst +/-  95% van jouw handelen op zich nemen.
Je hoort het goed!!
Maar 5% van jouw gedrag is bewust, de rest gaat via onbewuste processen.
Uiteraard is dit een gemiddelde. Iemand die bezig is met het ontwikkelen van zijn bewustzijn, zijn onbewuste bewust maakt, zal op een ietsje hoger percentage komen. 

Dit komt doordat onze hersenen houden van maniertjes waardoor ze niet zo hard hoeven te werken. Zo besparen ze energie. Dus wanneer iets op een bepaalde manier is gelukt, wordt dit opgeslagen. Helaas is je brein -hoe slim dit ook is- niet zo slim om te bedenken dat deze manieren niet op alle andere momenten werken. 

Daarnaast hebben wij een oerbewustzijn, het instinct. Dit is een collectief onbewust deel dat wij hebben vererfd via onze genen. Het zijn de manieren waarop we -tegenwoordig- handelen, wanneer we extreem moe zijn of als er gevaar dreigt. In deze situaties is het namelijk niet erg handig om eerst uitgebreid na te gaan denken wat we gaan doen. Het is het deel van ons bewustzijn dat wij delen met andere dieren. 

     Het ego:
Dan hebben we het ego, en ondanks dat velen hem liever kwijt dan rijk zijn, zou ik toch adviseren om deze bij je te houden. Het ego is namelijk verantwoordelijk voor de nieuwe verbindingen die je hersenen aanmaken. Een mooi voorbeeld van balans tussen het instinct en een goed gebalanceerd ego is dat als er gevaar is, het instinct jou vertelt dat je moet gaan rennen. Weg van het gevaar, het ego zorgt er vervolgens voor dat jij tegelijkertijd na kan denken over een geschikte verstop plek, zodat het gevaar je niet in kan halen. Dit is dan ook wat ons onderscheid van andere dieren. 

Maar we zijn er nog niet! Omdat onze hersenen liever lui dan moe zijn, zoeken ze naar manieren die in meerdere situaties werken. Dit gebeurt al vanaf onze geboorte. Het stukje instinct zorgt dat we gaan huilen als we honger hebben, maar we leren naarmate we ouder worden ook andere manieren waarop onze behoeften en wensen worden beloond. Dit slaan we allemaal op, en dat vindt zijn weg naar ons persoonlijk onbewuste. 

     Streven naar individuatie:
Deze vastgebakken principes geven ons rust, en zorgen ervoor dat wij een leven leiden in de comfortzone. Het zorgt ervoor dat onze energie wordt gespaard voor andere momenten.
Echter streeft ons 'zelf' naar individuatie. Individuatie houdt in dat we zoeken naar verrijking, het echt leren kennen van onze ware blauwdruk.
Dit gaat niet samen met de veilige houding, waarbij onze hersenen energie besparen. 
Je kunt dit vergelijken met het originele sprookje van Rapunzel in de toren, zij zit veilig in haar toren, tot de prins langs komt. Er ontstaat een nieuwe behoefte, de behoefte om haarzelf verder te verrijken. Waardoor het individuatieproces in gang wordt gezet. Alleen zijn er zoveel factoren die voor haar niet werken, en ervoor zorgen dat zij toch maar in de toren blijft, tot zij door het ego de toren uit wordt gegooid. 

   Plastische hersenen:

Als we dit vanuit de hersenen bekijken zijn hiervoor voornamelijk twee systemen verantwoordelijk: Het oeroudelimbische systeem en de prefrontale cortex. De prefrontale cortex kan je vergelijken met een jonge dirigent. De jonge dirigent maakt de beslissingen, doet de planning van het orkest en is verantwoordelijk voor sociaal gedrag. Hij neemt de beslissing voor gedragsverandering, echter is daar het limbisch systeem. Dit is het orkest dat de instrumenten van de emoties, motivatie en het genot bespelen. Als het moeilijk wordt, geven we dan ook snel op i.p.v. door te zetten.

Als mens is ons een soort naïviteit aangeleerd. Wat een ander zegt - en met name iemand die voor het gevoel een 'hogere' status heeft of ouder is dan jijzelf, nemen we snel aan voor waarheid. Ook dit speelt een grote rol bij het uiteindelijk doorzetten van nieuw gedrag. 
Mind-set speelt daarom ook een grote rol.  

     Thank God, dat onze hersenen plastisch zijn! 
Ik zelf ben dan ook allergisch voor opmerkingen zoals 'dat is dan ook de aard van het beestje', 'dat kan ik toch niet meer veranderen' of 'ik ben daar te oud voor'. Onze hersenen zijn plastisch, nieuwe verbindingen kunnen worden gemaakt, nieuwe gedragingen daarom eigen gemaakt en nieuwe mind-set kan worden omarmd. 
Niemand kan voor jou bepalen of jij iets kan veranderen! 
De kunst is daarom om in jezelf te geloven. Als je bovenstaande of vergelijkbare opmerkingen als overtuiging aanneemt, kan ik je nu al vertellen dat het je niet lukt! 

Veranderingen in ons leven kunnen we forceren, door in onszelf te geloven, door door te zetten, en bewust te zijn van de kracht die in ons huist. Door open te staan voor verwondering, waardoor veranderingen bijna automatisch zullen verlopen. Een manier om dat te trainen is de kunst van filosoferen, oordeelloos met respect open staan voor andere informatie. 

Het allerbelangrijkste bij de stap naar transformatie is dat JIJ het echt wilt! Er echt voor 100% klaar voor bent.

Als je klaar bent voor een nieuw hoofdstuk in je leven, dien jij zelf de bladzijde om te slaan, en zelf de pen te zijn die het hoofdstuk verder schrijft. 


Veel liefs en tot snel, 
Patty 

Bij Psych& leer jezelf kennen zoals nooit tevoren door het pad te bewandelen langs oude principes uit de Alchemie, Esoterie, Mythologie en Folklore in combinatie met nieuwe revolutionaire principes uit de Psychologie en Filosofie.